"O Θεός να σας έχει καλά, κύριοι"

Με αφορμή μια αναζήτηση στο google για άσχετο θέμα, έπεσα πάνω σε μια από τις πιο παράξενες, αλλά ταυτόχρονα και γοητευτικές στιγμές στην σύγχρονη ιστορία.

Είναι 24η Δεκεμβρίου του 1914. Παραμονή Χριστουγέννων. Στα σύνορα μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας εκατομμύρια ευρωπαίοι αλληλοσκοτώνονται. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται και ήδη τετρακόσιες χιλιάδες στρατιώτες έχουν χαθεί...

Το πρωινό όμως εκείνο είναι κάπως παράξενο.

Τα κανόνια έχουν ησυχάσει για λίγο, τα χημικά αέρια δεν εκτοξεύονται από τα χαρακώματα, ακόμη κι ένας βορειοευρωπαικός ήλιος τολμά να ξεμυτίσει. Τα γεγονότα από δω και κάτω μπορεί να μην ανταποκρίνονται εντελώς στην πραγματικότητα, αλλά κάπως έτσι θα έγιναν...

Την αρχή φαίνεται να κάνει ένας γερμανός, ο οπλίτης που αρχίζει να ψάλει την Άγια Νύχτα. Οι βρετανοί από την άλλη τον συγχαίρουν, απαντού, ο γερμανός σηκώνεται άοπλος, διασχίζει τη νεκρή ζώνη και πάει προς τα χαρακώματα της Αντάντ. Οι βρετανοί δεν απαντούν και συναντούν τον γερμανό.

Αυτό ήταν...

Ευχές και δώρα ανταλάσσονται, ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι κανονίζεται, όλοι αυτοί που μερικά λεπτά πριν σκότωναν ο ένας τον άλλο αγκαλιασμένοι εύχονται από καρδιάς τα καλύτερα...

Βρετανοί και Γάλλοι πολυβολητές ποζάρουν μαζί στην πιο παράξενη ανακωχή...

Η πιο παράξενη ανακωχή στην ιστορία των Πολέμων έχει ξεκινήσει. Εξαπλώνεται σαν φωτιά από πάνω έως κάτω στο μέτωπο και σε μήκος 800 χιλιομέτρων τα όπλα σιγούν. Ένα εκατομμύριο στρατιώτες συμμετέχουν... Τα επιτελεία φυσικά τρελαίνονται...

Δύο μέρες μετά τα πάντα επανέρχονται... Πάλι αίμα, πάλι μίσος, πάλι τα ίδια...

Η πραγματική αυτή ιστορία ενέπνευσε τον Christian Carion στο γύρισμα μιας πολύ όμορφης ταινίας, της Joyeux Noel (δείτε το trailer, o παππάς που ορύεται για το "διαβολικό" είναι ΟΛΑ τα λεφτά) σκηνές από την οποία θα βρείτε στο βίντεο παρακάτω:

Περισσότερα, αν και κάπως "γλυκερά" θα βρείτε εδώ. Φυσικά μια αναζήτηση στο google θα δώσει πάρα πολλά αποτελέσματα, δυστυχώς στα αγγλικά. Παραθέτω ενδεικτικά την αγγλική wikipedia.

Πραγματικά απίστευτες σταγόνες ιστορίας... Και απόλυτα διδακτικές...

Πίπης