Ξανά στα ίδια...

Δυστυχώς πίσω... Στα ίδια... Μόνο θετικό οι άνεμοι του Αιγαίου, τα τραγούδια της Ανατολής...

Άγριες εποχές αλλά καλώς κακώς, οι πόρτες που ανοίγουν δεν κλείνουν ποτέ...

Αφιερωμένο (μέχρι να αξιωθώ να γράψω κάτι σοβαρό) στην σκόνη που παρασέρνει ο άνεμος:



Πίπης