Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

O Παλαμάς για τον Πλήθωνα

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΜΙΣΤΟΣ ΠΛΗΘΩΝ

Μακαρισμένος εσύ που μελέτησες
να τον ορθώσεις απάνω στους ώμους σου
τον συντριμμένο ναό των Ελλήνων!

Του Νόμου το άγαλμα σταίνεις Κορώνα του,
στις μαρμαρένιες κολώνες του σκάλισες
τους λογισμούς των Πλωτίνων.

Στους Χριστιανούς τους μισόζωους ανάμεσα
ξαναζωντάνεψες Όλυμπους άγνωρους,
έθνη καινούργιων αθάνατων άστρων,
μέσα σε σένα Λυκούργοι και Πλάτωνες απαντήθηκαν
το λόγο ξανάνιωσες των Ζωροάστρων.

Κωστής Παλαμάς (ο δωδεκάλογος του γύφτου)

Πλήθων Γεμιστός, ο δάσκαλος του Κωνσταντίνου ΙΑ


Πίσω από κάθε μεγάλο Ηγέτη κρύβεται ένας μεγάλος Δάσκαλος. Ίσως και πίσω από κάθε Άνθρωπο να κρύβεται ο Δάσκαλος του. Τι θα ήταν ας πούμε ο Αλέξανδρος εάν πίσω του δεν υπήρχε ο Αριστοτέλης;


Ο Πλήθων Γεμιστός υπήρξε ο δάσκαλος του Παλαιολόγου... Τη δική του επιρροή μπορούμε να διαβάσουμε σε όλη την στάση του Κωνσταντίνου. Διόλου τυχαία ο Πλήθων Γεμιστός θεωρείται από τα σημερινά βιβλία "ιστορίας" που διδάσκονται στα "ελληνικά σχολεία" δειλός που διέφυγε και δεν αγωνίστηκε για την πατρίδα... 

Τέλος πάντων ένα βιντεάκι και θα επανέλθω:

 

Αντιγράφω και από τη wiki

Ένθερμος υπερασπιστής της φυσικής και πολιτισμικής συνέχειας του Ελληνισμού («εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»), βαθύς γνώστης του Πλατωνισμού, συνέθεσε πολλούς ύμνους προς τους Έλληνες Θεούς, συγκρότησε τον φιλοσοφικο-λατρευτικό «Κύκλο» του Μυστρά, και συνέγραψε τα «Περί ων Αριστοτέλης προς Πλάτωνα διαφέρεται» και «Περί Νόμων». Επί του τελευταίου έργου άνοιξε σπουδαία συζήτηση με τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ο οποίος υποστήριξε αριστοτελικές απόψεις. Ο Πλήθων αντίθετα συνέρραψε πλατωνικές απόψεις μαζί με άλλες των Στωικών, του Ζωροάστρη και δικές του, καταλήγοντας σε μια πολιτική και κοινωνική αναδιοργάνωση, από την οποία θα προέκυπτε μια Πολιτεία βασισμένη σε μεταρρυθμισμένη εκδοχή του αρχαιοελληνικού πολυθεϊσμού, και στην οποία Πολιτεία οι άνθρωποι «κάλλιστα τε και άριστα βιώεν, και εις όσον οίον τε ευδαιμονέστατα».

Μετά το θάνατό του, οι δεσπότες της Πελοποννήσου παρέδωσαν το χειρόγραφο στο Γεννάδιο Σχολάριο, ο οποίος, αφού το διάβασε, δεν το αντέκρουσε, όπως είχε αρχικά πει, αλλά το έκαψε δυστυχώς δημόσια, καθώς θεωρήθηκε «ειδωλολατρικό» και «σατανικό», που περιείχε υποτίθεται στις σελίδες του «τα σαπρά των Ελλήνων ληρήματα». Κάλεσε μάλιστα όσους κατέχουν αντίγραφα, να τα καταστρέψουν και αυτά. Παρά ταύτα, έχουν σωθεί και δημοσιευτεί αρκετά αποσπάσματα του έργου αυτού.



"Τα σαπρά των Ελλήνων ληρήματα"... Για να μην υπάρχουν πλέον ψευδαισθήσεις...

Πίπης

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

29 Μαίου 1453: η Πόλις εάλω!!!

Ενα βιντεάκι για την αποφράδα μέρα:



Πίπης

ΥΓ. Αδιαφορείστε για τον δημιουργό του video, επικεντρωθείτε σε αυτό...

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Αφιέρωση στο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο



Όνειρα που χαϊδεύουν την σκέψη
και φωνάζουνε πάμε ψηλά
όνειρα που χαθήκανε σε ξένη τροχιά
χίλια πρέπει που δένουν τα χέρια
ένα θέλω που δίνει φτερά
ακροβάτης στο τσίρκο που άλλοι λένε καρδιά

Μικρές αφορμές
Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες
Σε λάθος εποχή γεννήθηκες
Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες

ένα αστέρι που μακριά τρεμοπαίζει
σύννεφα που το κρύβουν συχνά
ναυαγός, μα η λάμψη του χαρίζει στεριά

μια ματιά χωρισμένη στα δυο
μια καρδιά που χτυπάει διπλά
έφυγες μα δεν είπες αντίο ξανά

Μικρές αφορμές
Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες
Με λάθος ενοχή γεννήθηκες
Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες


Ίσως ακουστεί προκλητικό αλλά νομίζω πως πρόκειται για ταιριαστό τραγούδι με το θεματάκι τραγούδι. Αν ο στίχος που λέει "ακροβάτης στο τσίρκο που το λένε καρδιά" γίνει "ακροβάτης στο τσίρκο που το λένε Ιστορία" είναι σαν να έχει γραφτεί για το Παλαιολόγο...

Πίπης

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Ο πιο Μεγάλος Έλληνας

Αφορμή για το post αυτό στάθηκε η διαδικασία που ένας όμιλος ΜΜΕ (του κυρίου Αλαφούζου, διάβαζε Καθημερινή, ΣΚΑΪ -τηλεοπτικός, ραδιοφωνικός και διαδικτυακός- μελωδία FM κλπ) διάλεξε για να ψηφιστεί ο μεγαλύτερος έλληνας. 

Προσωπικά πιστεύω πως η όλη διαδικασία ήταν γελοία από την αρχή ως το τέλος. Γελοίο το να συγκρίνεις τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο με τον Περικλή (για παράδειγμα). Τον Χριστόδουλο πενήντα χρόνια μετά δεν θα τον θυμάται κανείς, τον Περικλή θα τον θυμάται όλη η ανθρωπότητα και πενήντα και εκατό και πεντακόσια χρόνια μετά. Γελοίο το να συγκρίνεις τρεις γίγαντες της φιλοσοφίας όπως τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Να επιλέξεις τι; Ποια είναι η σημαντικότερη φιλοσοφική σχολή; Δηλαδή με δημοκρατικές διαδικασίες θα αυτοπροσδιορισθούμε ως Σωκρατικοί, Πλατωνικοί ή Αριστοτελικοί; Όταν η ανθρωπότητα δεν έχει, δεν πρόκειται και δεν μπορεί να καταλήξει στα ζητήματα που οι γίγαντες αυτοί του πνεύματος έθεσαν. Γιατί σημαντικότερος Έλληνας επιστήμονας ο Παπανικολάου και όχι ο Καραθεοδωρής; Γελοίο το ερώτημα και μόνο σε επίπεδο ακαδημαϊκό μπορεί να εξεταστεί.

Αφού λοιπόν ξεκαθάρισα την άποψη μου για την όλη διαδικασία ας πω την προσωπική μου άποψη για τον σημαντικότερο Έλληνα όλων των εποχών. Βάλτε λοιπόν υποβλητική μουσική και ετοιμαστείτε για τις προσωπικές μου προτάσεις.

Μέγιστος λοιπόν Έλληνας όλων των εποχών είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης. Και ως Στρατιώτης νοείται ο οποιοσδήποτε πέθανε για την Ελλάδα ως έννοια σε οποιαδήποτε εποχή. Μέγιστος Έλληνας ο οπλίτης που πέθανε στην πεδιάδα του Μαραθώνα, Μέγιστος Ελληνας αυτός που έσβησε από κακουχίες στην Ινδική Έρημο, μέγιστος Έλληνας ο υπερασπιστής της Βασιλεύουσας, μέγιστος Έλληνας αυτός που πέθανε στο Κούγκι, μέγιστος Ελληνας ο στρατιώτης που έσβησε παγωμένος στα βουνά της Ηπείρου, μέγιστος Έλληνας αυτός που εκτελέστηκε στην Καισαριανή, μέγιστος Έλληνας ο άγνωστος ΕΛΔΥΚάριος που χάθηκε κάτω από τα τουρκικά άρματα στην Κύπρο... Διόλου τυχαία το υψηλότερο, το σημαντικότερο μνημείο κάθε χώρας είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης, όχι η χ προσωπικότητα.

Πέρα από αυτό όμως θα προσπαθήσω να βρω τον μεγάλο έλληνα που να μπορώ να προσδιορίσω ως προσωπικότητα. Κατά την γνώμη μου η μεγαλύτερη προσωπικότητα του Ελληνισμού δεν είναι ο Αλέξανδρος, αλλά ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ, ο τελευταίος Έλληνας Αυτοκράτορας.


Θα επανέλθω στο θέμα του γιατί υποστηρίζω τον Παλαιολόγο ως τον Μεγαλύτερο Έλληνα. 
Για μένα είναι το πρόσωπο που συνδέει τρεις περιόδους του Ελληνισμού: την αρχαία (δια μέσω του Πλήθωνα Γεμιστού) του μεσαιωνικού και του νεότερου. Ο Παλαιολόγος μπορούσε να φύγει αλλά δεν έφυγε.  Η απάντηση του προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή για την παράδοση της Πόλης τα λέει όλα, αποδεικνύοντας  ότι είχε συνείδηση του ιστορικού ρόλου που του έλαχε να παίξει:

«Το την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστί ουτ΄ άλλου των κατοικούντων ενταύθα. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν μη φειδώμενοι της ζωής ημών». 

«Το να σου παραδώσω την πόλη, δεν είναι θέμα ούτε δικό μου ούτε άλλου κατοίκου της, καθώς με κοινή απόφαση όλοι αυτοπροαίρετα θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας»


Πλησιάζει 29η Μαίου, επέτειος της Αλώσεως και θα επανέλθω. Πλησιάζουν βλέπετε οι μέρες που όλοι αυτοί που έχουν ένα κομμάτι της ψυχής και της καρδιάς τους χαρισμένο σε Μύθους και Θρύλους, σε Βασιλιάδες και Βασίλισσες, Πρίγκηπες και Πριγκήπισσες αναπολούν, θυμούνται, σκέφτονται και υποφέρουν.

Πίπης

YΓ.  Αχ αυτή η ιστορία πως μας εκδικείται... Η Μητέρα του Παλαιολόγου ήταν Σέρβα Πριγκήπισσα, η πρώτη του σύζυγος καθολική πριγκήπισσα από την Ιταλία, η δεύτερη Ισπανίδα (Καταλανή). Ο δε ίδιος είναι Άγιος για την Καθολική Εκκλησία, αλλά όχι για την Ορθόδοξη. Αντε γεια...

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Kαλημέρα.

Καιρό έχω να ανεβάσω κάτι στο blogion μου αλλά  ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα: άλλα θες να κάνεις και άλλα τελικά κάνεις. Τέλος πάντων, δεν θα απολογηθώ κιόλας, έτσι κι αλλιώς για μένα γράφω στο παρόν blogion.

Πάμε λοιπόν...


ΑΡΘΡΟ 12

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.


Συνεχίζω με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:

΄Αρθρο 8 - Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής
΄Εχεις το δικαίωμα να γίνεται σεβαστή η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή σου, το σπίτι και η αλληλογραφία σου. 
Και τελειώνω με το Ελληνικό Σύνταγμα:

Άρθρο 9
  1. Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας.
Άρθρο 19
  1. Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο. Νόμος ορίζει τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δεν δεσμεύεται από το απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.

Παραθέσεις τέλος. Απλά να σημειώσω ότι ως "κατοικία" νοείται κάθε τι που λαμβάνει την έννοια του προσωπικού χώρου, του "ασύλου". Υπό την έννοια αυτή ως κατοικία μπορεί να εκληφθεί για παράδειγμα το αυτοκίνητο μας, η βαλίτσα μας ή το μπουφάν μας. Η είσοδος ή η έρευνα στην κατοικία μας, στο αμάξι μας κλπ κλπ δεν νομιμοποιείται σε καμιά περίπτωση παρεκτός της περίπτωσης όπου ο οποιοσδήποτε δρα μετά από δική μας πρόσκληση ή ξεκάθαρη συναίνεση ή πρέπει να υπάρξει άμεση δράση για την προστασία ενός υπέρτερου δικαιώματος. Για παράδειγμα αν δω ένα παιδί στο διπλανό σπίτι που έχει πιάσει φωτιά και αυτό έχει παγιδευθεί έχω δικαίωμα και υποχρέωση να σπάσω τα τζάμια και να μπω - τύποις παρανόμως - σε έναν ξένο χώρο έστω και χωρίς άδεια.

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή υπήρξε η συζήτηση για τους ελέγχους που έχουμε όλοι μας υποστεί από αστυνομικά όργανα. Ο αστυνομικός δεν δικαιούται να προβεί σε έρευνα στο αυτοκίνητο μας - για παράδειγμα - παρεκτός αν εμείς δώσουμε την συναίνεση μας. Δεν παραχωρούμε τίποτα, κάθε δικαίωμα που χαρίζετε σημαίνει πως απλά δεν το αξίζουμε.

Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που η Πολιτεία πρέπει να παρεμβαίνει αδιαφορώντας για τα ¨δικαιώματα" ορισμένων προσώπων. Πχ σε ένα παιδεραστή ή πρεζέμπορα, κανένα δικαιώμα στην αλληλογραφία δεν θα πρέπει να αναγνωρίζεται.

Στην ιδιωτική σφαίρα ισχύουν φυσικά τα ίδια. Είναι οι απλοί κανόνες που κάνουν την ζωή "ανθρώπινη".  Που μας κάνουν "πρόσωπα" κι όχι μονάδες. Πρόσωπα με βούληση, λογική, συναισθήματα... Αλλά εδώ τα πράγματα είναι  πιο δύσκολα... Ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην προστασία ενός εφήβου και την καταστρατήγηση από τους γονείς του προσωπικού του χώρου; ποιό είναι το όριο ανάμεσα στο δικαίωμα για έλεγχο όχι από το δικαστή αλλά στο δικαίωμα του ερωτευμένου να ξέρει τα πάντα για το αντικείμενο του πόθου του και στο δικαίωμα του αντικειμένου να διατηρεί τον προσωπικό του "χώρο";

Δύσκολο θεματάκι...

Πίπης